وارفارین 5 میلی گرم ( Coumadin 5 mg -100 Tabletten- WARFARIN)

 وارفارین دارویی است که از انعقاد خون جلوگیری می کند و مانع تشکیل لخته خون می شود و درهنگام جراحی قلب باز و سکته مغزی و ..... کاربرد دارد. خون را رقیق نمی کند و لخته ایجاد شده را حل نمی کند. در هنگام مصرف وارفارین از مصرف زنجفیل، سیر، زردچوبه و..... خودداری کرده و با پزشک خود مشورت کنید.

  وارفارین، برای جلوگیری از لخته شدن خون (ضد انعقاد خون) است. این دارو به گروه داروهایی تعلق دارد که به عنوان آنتاگونیست ویتامین K شناخته می شوند. ویتامین K نقش مهمی در لخته شدن خون دارد. این دارو فعالیت ویتامین K را مهار می کند، بنابراین از تشکیل لخته های خون در بدن جلوگیری می کند.

کاربرد وارفارین:

*برای پیشگیری و درمان لخته شدن خون (ترومبوز ، پیشگیری از ترومبوز).

*برای پیشگیری و درمان انسداد رگهای خونی توسط لخته های خون (آمبولی ، پیشگیری از آمبولی).

*در درمان طولانی مدت بیمارانی که اخیراً دچار حمله قلبی شده اند و در معرض خطر افزایش لخته خون هستند.

توجه داشته باشید:

هنگامی که برای جلوگیری از حمله قلبی جدید (پیشگیری از انقباض مجدد) بعد از ترخیص از بیمارستان (مرحله بعد از بیمارستان) استفاده می شود، باید مزایای ضد انعقاد طولانی مدت (ضد انعقاد طولانی مدت) را در مقابل خطر خونریزی، در نظر داشته باشید.

دوز مصرف:

مقدار مصرف باید با تعیین زمان ترومبوپلاستین کنترل شود و به صورت جداگانه تنظیم شود. نتیجه اندازه گیری این تعیین به صورت INR (نسبت عادی بین المللی) داده می شود. اولین تصمیم گیری همیشه باید قبل از شروع درمان با محصول دارویی انجام شود. بسته به نوع بیماری موجود، دامنه موثر از 2.0 تا 3.5 INR است.
بسته به نشانگر، مقادیر INR زیر باید برای این منظور باشد:

*تعویض دریچه مکانیکی قلب:

1-دریچه هایی با ترومبوژنیسمی نسبتاً کم (پتانسیل نسبتاً کم برای فعال شدن انعقاد خون): INR 2.5 (دامنه 2.0 - 3.0)
2-دریچه هایی با ترومبوژنیسیته نسبتاً بالا (پتانسیل بالا برای فعال شدن لخته شدن خون): INR 3.0 (دامنه 2.5 - 3.5)

*تعویض دریچه قلب بیولوژیکی : INR 2.5 (محدوده 2.0-3.0)

1-پیشگیری و / یا درمان عوارض ترومبوآمبولی ناشی از فیبریلاسیون دهلیزی در بیماران با خطر متوسط تا زیاد حوادث ترومبوآمبولیک: INR 2.5 (محدوده 2.0-3.0)

2-درمان طولانی مدت ترومبوز ورید عمقی و آمبولی ریوی برای جلوگیری از عود: INR 2.5 (محدوده 2.0-3.0)

3-درمان طولانی مدت سکته قلبی برای کاهش خطر وقایع مکرر ترومبوآمبولیک: INR 2.5 (محدوده 2.0-3.0) همراه با استیل سالیسیلیک اسید، دامنه 3.0-4.0 وقتی کومادین به تنهایی استفاده می شود.

4-برای 3 ماه اول پس از قرار دادن شیر توصیه می شود. در صورت وجود عوامل خطر اضافی، مدت زمان طولانی تری از درمان ممکن است 3 ماه توجیه شود
** طول دوره درمان ضد انعقاد باید حداقل 3 ماه باشد. درمان طولانی مدت یا نامحدود ممکن است لازم باشد، بسته به عوامل خطر مداوم برای وقایع مکرر.

فواید ضد انعقاد طولانی مدت باید با دقت در مقابل خطر خونریزی سنجیده شود.

توصیه می شود که درمان با دوز 1/2 - 1 قرص (2.5 تا 5 میلی گرم) در روز شروع شود.

تنظیم دوز باید براساس نتایج تعیین INR پس از روز سوم درمان با دارو انجام شود.

به محض اینکه بیمار با درمان با این دارو سازگار شود، پاسخ خاص باید در فواصل منظم (حداقل هر 3-4 هفته) بررسی شود. بررسی پاسخ باید به صورت دوره ای انجام شود تا مشخص شود آیا هنوز هم انعقاد خون لازم است یا خیر.
دوزهای اولیه کم در افراد مسن (بالای 60 سال) و / یا بیماران ناتوان، و همچنین سایر بیمارانی که به طور بالقوه می توانند با شدت بیشتری از حد انتظار به 5 میلی گرم درمان پاسخ دهند، توصیه می شود.

استفاده در کودکان

* شواهد کافی در مورد میزان مصرف در کودکان زیر 14 سال در دسترس نیست.

در افراد مسن استفاده شود

* به نظر می رسد بیماران مسن (60 سال به بالا) در درمان با دارو پاسخگو هستند. بیماران مسن معمولاً برای دستیابی به اثر درمانی به دوز کمتری نیاز دارند

اختلالات عملکرد کلیه

* در بیماران با اختلال کلیوی ، تنظیم دوز لازم نیست.
 

   اختلالات کبدی

*اختلال عملکرد کبد می تواند اثر دارو را افزایش دهد.

مدت زمان استفاده

 پزشک معالج مدت زمان درمان را تعیین می کند. به طور کلی، درمان ضد انعقادی باید تا زمانی که خطر ترومبوز یا آمبولی وجود نداشته باشد، ادامه یابد.
 

اگر بیش از مقدار لازم مصرف می کنید:

  اگر به طور تصادفی بیش از حد قرص مصرف کردید، یا اگر کودکی مقداری از آن را قورت داد، بلافاصله پزشک را مطلع کنید. علائم احتمالی مصرف بیش از حد عبارتند از: خون در مدفوع یا ادرار، خونریزی سطحی در زیر پوست و به طور کلی خونریزی خود به خودی. در موارد شدید، حتی ممکن است از هوش بروید. این دارو با مهار مکانیسم عملکرد ویتامین K توانایی لخته شدن خون را کاهش می دهد. بنابراین، در صورت لزوم، با تجویز ویتامین K1 (فیتومنادیون)، می توان اثر دارو را معکوس کرد.

اگر مصرف یک دوز را فراموش کردید:

برای جبران دوز فراموش شده دوز دو برابر مصرف نکنید. در اسرع وقت به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر مصرف آن را قطع کردید:

 لطفاً قبل از تغییر درمان با دارو، با پزشک خود صحبت کنید. در صورت قطع یا قطع زودرس درمان با دارو، خطر مسدود شدن لخته های خون وجود دارد. هنگامی که پزشک معالج مصرف آن را متوقف می کند، می توانید بدون کاهش مصرف، قرص ها را قطع کنید. پس از قطع درمان، تقریباً 4 تا 5 روز طول می کشد تا مقادیر انعقاد به حالت نرمال برگردد.

روش مصرف:

  قرص ها باید با مقدار زیادی مایعات (به عنوان مثال یک لیوان آب) بلعیده شوند.

اثرات جانبی:

 مانند همه داروها، وارفارین کومودین، نیز می تواند عوارض جانبی ایجاد کند، اگرچه همه این عوارض را ندارند. اگر هر یک از عوارض جانبی ذکر شده جدی شد یا عوارض جانبی ذکر شده را مشاهده کردید، پزشک یا داروساز خود را مطلع کنید.

شایع: خونریزی لثه، خون دماغ، آنژین سینه (تنگی قفسه سینه، دل درد)، خونریزی از دستگاه گوارش، میکروماتوریا، کوفتگی پس از جراحات.

غیرمعمول: التهاب رگهای خونی (واسکولیت)، کم خونی، فشار خون پایین، خونریزی از شبکیه، درد معده از جمله گرفتگی، گاز / نفخ، استفراغ، حالت تهوع، اسهال، بثورات پوستی، التهاب پوستی با بثورات تاول دار، خارش (شدید)، ریزش مو، رنگ پریدگی، واکنش های حساسیت زیاد / واکنش های آلرژیک، درد، سردرد، زردی، تورم بافتی، تب، خستگی، بی حالی، ضعف، سرگیجه، تغییر در چشایی، از دست دادن اشتها و اختلالات حسی (مانند احساس سرما، حساسیت به سرما و لرز)، بیهوشی،کما، التهاب کبد، آسیب کبدی از انسداد صفراوی و افزایش آنزیم های کبدی. گاهی ممکن است خونریزی تهدید کننده رخ دهد، به عنوان مثال در ناحیه نخاع، مغز، غده فوق کلیه، پریکارد، حفره پلور یا خونریزی به دیواره روده (شکم ضد انعقاد). بسته به محل یا میزان خونریزی، در موارد جداگانه می تواند تهدیدکننده باشد یا باعث آسیب شود، مانند: فلج پس از آسیب عصبی.

بسیار نادر: نکروز پوست (انفارکتوس پوست).
از عوارض دیگری که گزارش شده است، کلسیفیکاسیون مجاری تنفسی، نعوظ های دائمی دردناک (پریاپیسم)، میکرو آمبولیسم کلسترول سیستمیک (به عنوان مثال "سندرم انگشتان بنفش").
 در صورت بروز عوارض جانبی، با پزشک، داروساز یا پرستار خود صحبت کنید. این امر همچنین در مورد عوارض جانبی مشخص نشده اعمال می شود.

فعل و انفعالات:

هنگام مصرف با سایر داروها:

اگر داروی دیگری را مصرف می کنید یا اخیراً مصرف کرده اید، از جمله داروهای بدون نسخه، به پزشک یا داروساز خود بگویید.