لوتئولین - Luteolin 100
لوتئولین (3 '، 4'، 5،7 تتراهیدروکسی فلاون) بخشی از خانواده بزرگ
فلاونوئیدها را تشکیل می دهد، که شامل حداقل 4000 ترکیب مختلف است. این یکی
از زیر گروه های ترکیبات رنگ های زرد روشن به نام فلاون ها است که به طور
طبیعی در کنگر فرنگی، جعفری، آویشن، کرفس و بره موم وجود دارد. اگر به
اندازه کافی از این فلاونوئید در رژیم غذایی فرد قرار نگیرد، می توان آن را
از طریق یک مکمل لوتئولین اضافه کرد.
گیاهان غنی از لوتئولین در طب سنتی چین برای درمان اختلالات مختلف از جمله
فشار خون بالا و مشکلات التهابی استفاده می شود. در فرم مکمل طبیعی،
لوتولین موضوع بیش از 2000 مطالعه علمی بوده است که مزایای بسیاری از آن
را برای سلامت مغز و طول عمر کشف کرده است.
خواص ضد التهابی
پس از تحقیقات دقیق نشان داده شده است که بسیاری از بیماری های امروزی
ناشی از التهاب هستند. با این گفته، عاقلانه است که بتوانید روشهایی برای
کاهش التهاب در بدن پیدا کنید تا سلامت کلی را ارتقا بخشید. اینجاست که
لوتئولین وارد بازی می شود.
در افرادی که در آستانه رشد هستند، لیپوپلی ساکاریدها (LPS) اغلب باعث التهاب در بدن می شوند و
می توانند منجر به عفونت باکتریایی شوند. با این حال، مطالعات نشان می دهد
که مکمل های لوتئولین قادر به مهار التهاب و محافظت از بدن در برابر عفونت
ها هستند.
جدا از عفونت های باکتریایی، لوتئولین ممکن است بدن را در مقابله با عفونت
های ویروسی کمک کند. در مطالعات دیگری که با موش انجام شده است، لوتئولین
از گسترش Epstein-Barr، سرطان بینی یا گلو و هپاتیت B جلوگیری می کند.
مانند کوئرستین یا روتین، لوتئولین با مهار لیپوکسیژناز پاسخ التهابی
ناشی از آلرژن را سرکوب می کند. به عنوان مهار کننده قوی در تولید ماستوسیت
های هیستامین و سایر مواد التهابی، حتی می تواند منجر به ایجاد انواع
جدیدی از داروهای ضد التهاب و ضد حساسیت شود.
مطالعات آزمایشگاهی همچنین نشان می دهد که برخی فلاونوئیدها، به ویژه
لوتئولین، که در کنگر فرنگی یافت می شوند، از اکسیداسیون کلسترول LDL
جلوگیری می کنند و بنابراین، ممکن است خطر آترواسکلروز را کاهش دهد.
مبارزه با پیری میتوکندری
ما
از تحقیقات می دانیم که کاهش کارآیی میتوکندری منجر به افزایش تولید
رادیکالهای آزاد می شود و بنابراین به طور کلی با فرایند پیری در ارتباط
است. برخی مطالعات حاکی از آن است که لوتئولین با فعال کردن تولید آنتی
اکسیدان سلولی می تواند با پیری میتوکندری مقابله کند. علاوه بر این، اکنون
به خوبی مشخص شده است که برخی عملکردهای عصبی مانند حافظه، شناخت و عملکرد
حرکتی می توانند توسط سایتوکاینهای نوع اینترلوکین 6 (IL 6) مختل شوند.
این مولکول ها باعث التهاب سلول های سالم شده و از عملکرد بهینه آنها
جلوگیری می کنند. مطالعات خاص مربوط به موش ها نشان داده اند که لوتئولین
می تواند سیتوکین های التهابی بیش از حد در مغز، مانند اینترلوکین 6 و
اینترلوکین 1b را با استفاده از سلول های میکروگلیایی از بین ببرد،
بنابراین عملکرد شناختی، به ویژه حافظه و یادگیری را حفظ می کند. علاوه بر
این، لوتئولین با محافظت از میتوکندری در برابر حمله رادیکال آزاد به کاهش
سطح پروتئین آمیلوئید کمک می کند. همچنین شواهد زیادی وجود دارد که نشان می
دهد خوردن غذاهای غنی از فلاونوئید ممکن است به رفع زوال عقل کمک کند. در
حقیقت، این غذاها هم از نظر یادگیری و هم برای عملکرد حافظه مفید هستند.
استرس اکسیداتیو
استرس اکسیداتیو به عدم تعادل بین رادیکالهای آزاد و آنتی اکسیدان ها در بدن منجر می شود. این عدم تعادل با شرایط زیر مرتبط است:
*دیابت
*آترواسکلروز
*شرایط التهابی
*فشار خون بالا
*بیماری قلبی
*بیماریهای عصبی
*سرطان
مطالعات نشان داده است که لوتئولین به همراه سایر فلاونوئیدها در مقابله با
آسیب اکسیداتیو DNA (با استفاده از آزمایش Trolox) مؤثر هستند. در حقیقت،
این ماده طبیعی می تواند از بروز آسیب اکسیداتیو DNA سلولی جلوگیری کند،
بنابراین باعث می شود یکپارچگی DNA کاملاً دست نخورده باقی بماند.
هنگامی که دانشمندان رژیم غذایی موش ها را با لوتئولین پر کردند، آنها
متوجه کاهش 40 درصدی میزان فیبروسارکوم شدند. به گفته محققان، لوتئولین در
مراحل شروع و ترویج فرآیند سرطان و همچنین بهبود سم زدایی عمل می کرد. مشخص
شد که لوتئولین دارای بیشترین اثر سرکوب کننده رشد سلولهای بدخیم را دارد.
لوتئولین
سلولهای سرطانی را نسبت به سمیت سلولی ناشی از سرکوب مسیرهای بقاء سلولی
(P13K، NF kB) و با تحریک مسیرهای آپوپتوز، از جمله مواردی که باعث سرکوب
کننده تومور p53 می شود، حساس می کند. این یافته ها حاکی از آن است که
لوتولین ممکن است در مبارزه با اشکال مختلف سرطان مفید باشد. تحقیقات اخیر
اپیدمیولوژیک همچنین نشان می دهد که لوتئولین ممکن است دارای اثرات ضد
سرطان زا باشد.