قرص ضد تهوع پارسپرتین 10 میلی گرم (Parspertin- 50 st)
ماده موثره موجود در پاسپرتین Paspertin تحرک دستگاه گوارش فوقانی را عادی می کند. فعالیت عضلات روده را تقویت می کند، تخلیه معده تسریع می شود و زمان عبور کوتاه می شود. متوکلوپرامید همچنین علیه تهوع و استفراغ عمل می کند و باعث ترشح پرولاکتین (هورمونی از غده هیپوفیز که باعث تولید شیر در غده پستانی می شود) می شود.
قرصهای روکش دار پارسپرتین Paspertin در بزرگسالان استفاده می شود:
* برای پیشگیری از حالت تهوع و استفراغ، پس از شیمی درمانی .
* برای جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ ناشی از پرتودرمانی.
* درمان علامت دار حالت تهوع و استفراغ.
قرصهای روکش دار پارسپرتین Paspertin در کودکان و نوجوانان برای جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ استفاده می شود که بعد از شیمی درمانی ایجاد می شود.(به عنوان گزینه دوم).
روش مصرف:
بزرگسالان حداکثر سه بار در روز از یک قرص روکش دار استفاده می کنند. حداکثر دوز توصیه شده روزانه 0.5 میلی گرم بر/ کیلوگرم وزن بدن. اما بیشتر از 30 میلی گرم نیست. مدت زمان درمان نباید بیش از پنج روز باشد.
قرص های روکش دار پارسپرتین Paspertin برای کودکان از 9 سال به بالا و یا 30 کیلوگرم وزن بدن مناسب است. دوز دارو به وزن کودکان بستگی دارد.
در بیمارانی که اختلال در عملکرد کبد یا کلیه دارند باید دوز دارو کاهش یابد.
قرصهای روکش دار Paspertin با مقداری مایع 30 دقیقه قبل از غذا بلعیده می شوند. بین دو بار مصرف باید حداقل شش ساعت فاصله باشد.
کودکان زیر 1 سال مجاز به مصرف دارو نیستند.
چه زمانی نباید از قرص ضد تهوع پاسپارتین استفاده شود؟
*حساسیت بیش از حد به مواد تشکیل دهنده
*خونریزی ، انسداد یا سوراخ شدن در دستگاه گوارش که تحریک حرکات دستگاه گوارش یک خطر است
*فئوکروموسیتوما (تومور)
*سابقه دیسکینزیا تأخیری (اختلال حرکتی)
*صرع
*بیماری پارکینسون
*تومورهای وابسته به پرولاکتین
*کودکان زیر یک سال
*سابقه متهموگلوبینمی (افزایش سطح هموگلوبین در خون) مرتبط با ماده فعال
*کمبود آنزیم خاصی
*ترکیبی با لوودوپا یا آگونیست های دوپامینرژیک
آیا پاسپرتین می تواند توسط زنان باردار و شیرده استفاده شود؟
قرصهای روکش دار Paspertin پارسپرتین نباید در اواخر بارداری مصرف شوند. در صورت لزوم بالینی می توان از آنها برای بقیه دوران بارداری استفاده کرد، اما کودک باید تحت کنترل باشد.
قرصهای روکش دار Paspertin نباید در دوران شیردهی مصرف شوند.
عوارض جانبی:
*افسردگی
*خواب آلودگی
*لرزش، سفتی عضله، عدم تحرک
*نا آرامی
*سردرد
*فشار خون پایین
*اسهال
*ناتوانی
*خستگی
*توهم
*گیجی
*ترس
*بی قراری
تداخلات دارویی:
*لوودوپا یا آگونیست های دوپامینرژیک
*الکل و سایر مواد دارای اثر مرکزی
*آنتی کولینرژیک ها، مشتقات مورفین
*داروهای اعصاب
*داروهای سروتونرژیک
*دیگوکسین
*سیکلوسپورین
*میواکوریوم، سوکسامتونیوم
*مهار کننده های قوی CYP2D6، به عنوان مثال فلوکستین، پاروکستین
هشدارها:
*متوکلوپرامید ممکن است باعث خواب آلودگی / سرگیجه، دیسکینزی و دیستونی شود، که می تواند بینایی و توانایی رانندگی و استفاده از ماشین آلات را تحت تأثیر قرار دهد.
*بیماری های اکستراپیرامیدال می تواند به ویژه در کودکان و نوجوانان و در صورت تجویز دوزهای بالا رخ دهد. اگر علائمی از این دست ظاهر شد، باید بلافاصله درمان با قرص های روکش دار Paspertin متوقف شود.
*درمان طولانی تر، به خصوص در بیماران مسن می تواند منجر به دیسکینزی تأخیری شود. بنابراین درمان با قرص های روکش دار Paspertin نباید بیش از سه ماه طول بکشد.
*سندرم بدخیم نورولپتیک یا متا هموگلوبینمی ممکن است در طول درمان با قرص های روکش شده با فیلم Paspertin رخ دهد. در صورت بروز علائم، دارو باید بلافاصله قطع شود.
احتیاط در بیماران زیر:
*بیماری های عصبی
*اختلال عملکرد کلیه و کبد
*عدم تعادل الکترولیت اصلاح نشده
*برادی کاردی (ریتم غیر طبیعی قلب)
*اگر از داروهایی استفاده می کنید که فاصله QT را طولانی می کنند یا در افراد مسن